Znaki ewakuacyjne odgrywają istotną rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa pracowników i osób przebywających w budynkach użyteczności publicznej. W tym artykule przedstawimy szczegółowe informacje na temat kolorystyki i wymogów dotyczących oznakowania dróg ewakuacyjnych, które pomogą Ci zadbać o prawidłowe oznaczenie wyjść awaryjnych w Twojej firmie.
Kolorystyka znaków ewakuacyjnych. Wymogi prawne
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych, każdy budynek posiadający co najmniej dwa wyjścia musi być wyposażony w odpowiednie oznakowanie ewakuacyjne. Dotyczy to zarówno zakładów pracy, jak i obiektów użyteczności publicznej, takich jak centra handlowe czy urzędy.
Podstawowym kolorem znaków ewakuacyjnych jest zielony, który powinien zajmować przynajmniej połowę powierzchni tabliczki. Na tym zielonym tle umieszcza się piktogramy i napisy w kolorze białym fosforescencyjnym, często określanym jako żółty. Taka kombinacja kolorystyczna zapewnia optymalną widoczność i czytelność oznaczeń, nawet w warunkach ograniczonego oświetlenia.
Wyjątek stanowią znaki podświetlane, które mogą mieć nieco inną kolorystykę. Pamiętaj, że wszystkie znaki ewakuacyjne muszą posiadać świadectwo dopuszczenia wydane przez Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej (CNBOP), co gwarantuje ich zgodność z obowiązującymi normami.
Dlaczego kolor znaków ewakuacyjnych ma znaczenie?
Wybór kolorów dla znaków ewakuacyjnych nie jest przypadkowy. Zielony kolor tła symbolizuje bezpieczeństwo i jest łatwo rozpoznawalny nawet w zadymionych pomieszczeniach. Biały lub żółty fosforescencyjny kolor piktogramów i napisów zapewnia wysoki kontrast, co ułatwia szybkie odczytanie informacji w sytuacji stresowej. Ta kombinacja kolorystyczna jest zgodna z międzynarodową normą PN-EN ISO 7010, co sprawia, że znaki są rozpoznawalne nie tylko w Polsce, ale i na całym świecie.
Dzięki temu, nawet osoby nieznające języka polskiego będą w stanie zrozumieć oznakowanie i odnaleźć drogę ewakuacyjną. Fosforescencyjne właściwości białych elementów sprawiają, że znaki pozostają widoczne nawet po zaniku oświetlenia, co jest niezwykle ważne w przypadku awarii zasilania podczas ewakuacji. Pamiętaj, że prawidłowe oznakowanie dróg ewakuacyjnych może uratować życie Twoich pracowników lub klientów, dlatego nie należy lekceważyć tego aspektu bezpieczeństwa w firmie.
Rodzaje znaków ewakuacyjnych
W zależności od przeznaczenia i miejsca montażu, wyróżniamy trzy główne grupy znaków ewakuacyjnych.
Pierwszą grupę stanowią podstawowe znaki ewakuacyjne, które są najczęściej spotykane w budynkach. Należą do nich tabliczki z napisami „wyjście ewakuacyjne”, „drzwi ewakuacyjne” czy „ciągnąć, aby otworzyć”. Wszystkie te znaki utrzymane są w jednolitej kolorystyce: zielone tło z białymi lub żółtymi fosforescencyjnymi elementami graficznymi.
Drugą grupę tworzą znaki ewakuacyjne przeznaczone dla osób niepełnosprawnych. Są one umieszczane w miejscach, gdzie możliwe jest wydostanie się z budynku przez osoby poruszające się na wózkach inwalidzkich. Przykładami takich oznaczeń są „drzwi ewakuacyjne” z symbolem osoby na wózku czy „kierunek wyjścia na niższy poziom w prawo” z odpowiednim piktogramem.
Trzecia grupa to znaki ewakuacyjne uzupełniające, które dostarczają dodatkowych informacji osobom przebywającym w budynku. Charakteryzują się one dużą czcionką i zawierają takie napisy jak „drzwi”, „wyjście awaryjne” czy „pchać, aby otworzyć”.
Pamiętaj, że niezależnie od rodzaju, wszystkie znaki ewakuacyjne muszą być zgodne z normą PN-EN ISO 7010 i posiadać świadectwo dopuszczenia wydane przez CNBOP.
Prawidłowe rozmieszczenie i oświetlenie znaków ewakuacyjnych
Aby znaki ewakuacyjne spełniały swoją funkcję, muszą być odpowiednio rozmieszczone i oświetlone. Zgodnie z Polską Normą PN-N 01 256-5, znaki powinny być umieszczone w każdym miejscu, gdzie może pojawić się wątpliwość co do kierunku ewakuacji. Oznacza to, że na skrzyżowaniach korytarzy, przy wyjściach z pomieszczeń i na klatkach schodowych powinny znajdować się odpowiednie tabliczki kierunkowe.
Wysokość montażu znaków jest również ściśle określona. Na ścianach powinny być one umieszczone na wysokości 150 cm od podłoża, natomiast nad drogą ewakuacyjną – minimum 200 cm od podłogi. W przypadku znaków nisko umieszczanych, np. w tunelach, maksymalna wysokość montażu to 40 cm od podłogi.
Istotne jest również zapewnienie odpowiedniego oświetlenia znaków. W pomieszczeniach, gdzie jest stałe oświetlenie dzienne lub elektryczne, można stosować znaki fotoluminescencyjne. Natomiast w miejscach, gdzie światło nie jest stale dostępne, należy używać znaków podświetlanych.
W niektórych obiektach stosuje się kombinację obu rodzajów znaków. Pamiętaj, że znaki ewakuacyjne powinny być zawsze czyste i dobrze widoczne, dlatego należy regularnie je konserwować i wymieniać w przypadku uszkodzenia lub utraty właściwości fosforescencyjnych.